เธอก็มีจุดยืนของเธอกับหัวใจที่ยังมั่นคงต่อรุ่นพี่ชิน ส่วนผมยังคงมั่นคงกับหัวใจของผมที่มีแต่เธอเท่านั้น
เธอคงจำผมไม่ได้เพราะเราห่างกันนานเกินไป เธอคงจำผมไม่ได้เพราะผมเจอเธอแค่ 4 เดือน เธอคงจำไม่ได้ว่าเธอเป็นคนแรกที่ทำให้ผมยิ้มได้เมื่อตอนที่ย้ายมาใหม่ๆ และเธอก็คงจำไม่ได้ว่า เธอเองที่เป็นคนตั้งฉายาให้ผมว่า “นาย7Eleven”
ไม่รู้เพราะผมมาช้า หรือเพราะชะตาลิขิตไว้แบบนี้ แม้ว่าผมจะพยายามมากเท่าไหร่ก็เหมือนว่ายิ่งห่างไกลจากเธอทุกที
“เมื่อผมเห็นเธอมีความสุข ผมก็มีความสุขไปกับเธอ
แต่บางครั้ง...เธอจะเคยรู้บ้างมั้ยว่า... การที่ผมเป็นแบบนั้น หัวใจของผมก็เจ็บปวดมากๆ”
ฮีโระนั่งลงพิงกำแพงที่เคยมีลายมือของเขาและเธอเขียนอยู่ กำแพงแห่งนี้เป็นสถานที่สำหรับคนที่มีความรักมาเขียนชื่อคนที่แอบรักลงไป
“เธอจะเคยสนใจไหม ว่าชื่อที่ผมเขียนลงไปเป็นชื่อเธอ ในขณะที่ชื่อที่เธอเขียนไม่เคยมีสักตัวอักษรที่เหมือนชื่อของผม”
หยดน้ำตาใสๆไหลผ่านใบหน้าขาวซีดของเขา ไม่มีเสียงใดๆเกิด เขาปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาอย่างแผ่วเบา รอยยิ้มที่เคยเปื้อนหน้าตอนนี้ไม่มีเหลือแล้ว
เขาเหลือบไปเห็นข้างๆกำแพง มีจุดหนึ่งได้เขียนเป็นชื่อเล็กๆ (Hero เพื่อนที่ดีของฉัน)
“เธอคงไม่รู้อะไรจริงๆสินะ เพราะเธอน่ะมันโง่นี่นา”
เขาหยิบหูฟังสีฟ้าคู่กายใส่หู เพลงนี้คงเป็นเพลงที่เศร้าและเหงาสำหรับเขาอย่างมากมาย
“ผู้ชายคนหนึ่งแอบรักคุณ เขารักคุณด้วยหัวใจทั้งหมดที่มี
ทุกวันเขาเฝ้าติดตามคุณไปดั่งกับเงา และมักจะซ่อนน้ำตาไว้หลังรอยยิ้มของเขาเสมอ
ผมต้องแอบมองคุณแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่
ความรักที่ไร้ค่านี้ ความรักที่น่าเวทนานี้ ผมต้องทำแบบนี้ต่อไปเพื่อให้คุณรักผมงั้นเหรอ
พยายามเข้าใจสิ่งต่างๆ แม้จะทำได้เพียงแค่เล็กน้อย
เมื่อผมเข้าใกล้คุณหนึ่งก้าว คุณก็มักจะถอยห่างผมไปหนึ่งก้าว
ผม คนที่รักคุณ ที่อยู่ข้างๆคุณตอนนี้ ผู้ชายคนนั้นกำลังร้องไห้
แท้จริงแล้ว ผู้ชายคนนั้นแสนจะขี้อาย เขาจึงเรียนรู้วิธีที่จะหัวเราะ
มีหลายสิ่งเหลือเกินที่แม้จะเป็นเพื่อนสนิทเขาก็ไม่สามารถพูดมันอกมาได้
คือ หัวใจของเขาที่เต็มไปด้วยน้ำตา
ผู้ชายคนนั้นพูดว่า รักคุณ เพราะคุณนั้นช่างเหมือนกับเขา
แค่คนโง่หนึ่งคน แค่คนเขลาอีกคน
จะกอดผมสักครั้งแล้วค่อยไปไม่ได้เลยเหรอ
ที่รัก ผมแค่อยากจะเป็นคนที่ถูกรัก
ทุกๆวันในใจของผม จะตะโกนมันออกไปแบบนั้น
ผู้ชายคนนั้น คนที่อยู่ข้างๆคุณแม้กระทั่งตอนนี้
คุณจะรู้หรือเปล่าว่าผู้ชายคนนั้น คือผม
อย่าบอกนะว่าคุณรู้ แต่คุณก็ยังทำแบบนี้
แต่คุณคงไม่รู้หรอก เพราะว่าคุณน่ะเป็นคนโง่เขลา
That man : Hyun Bin (แปลไทย) เพลงโปรดที่ฮีโระมักจะฟังผ่านหูฟังสีฟ้าของเขาอยู่เสมอ
-END-
ขอบคุณที่คนที่ติดตามอ่านนิยาย The Secret of memory ตั้งแต่ต้นมาจนจบนะคะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ฝึกเขียนและจะพยายามพัฒนาตัวเองในเรื่องต่อๆไปค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ ^^
PK.Sunfany
The secret of memory : วันวานกับความทรงจำ
The secret of memory : วันวานกับความทรงจำ
- บทนำ
- ตอนที่ 1 เสื้อกันฝนสีแดง
- ตอนที่ 2 ความบังเอิญ
- ตอนที่ 3 เพื่อนสนิท?
- ตอนที่ 4 คนที่รู้ความลับ
- ตอนที่ 5 คำอธิฐาน
- ตอนที่ 6 รูปแห่งความทรงจำ
- ตอนที่ 7 ร่มสีเหลือง
- ตอนที่ 8 น้อยใจ
- ตอนที่ 9 เผลอ
- ตอนที่ 10 คำอธิฐานใต้แสงดาว
- ตอนที่ 11 สารภาพรัก
- ตอนที่ 12 เงาของคน 2 คน
- ตอนที่ 13 สิ่งที่อยู่ในใจ
- ตอนที่ 14 คนรู้จัก ที่... ไม่เคยรู้จัก
- ตอนที่ 15 ความเชื่อใจ
- ตอนที่ 16 ความเจ็บปวดที่... เนิ่นนาน
- ตอนที่ 17 ยิ่งฝืน.. ก็ยิ่งเหนื่อย
- ตอนที่ 18 เธอคนนั้น
- ตอนที่ 19 เพื่อ...
- ตอนที่ 20 ความจริงแล้ว...
- ตอนที่ 21 เวลาที่เหลือน้อย
- ตอนที่ 22 ตั๋วหนัง ยางลบ และความทรงจำ 1
- ตอนที่ 23 ตั๋วหนัง ยางลบ และความทรงจำ 2
- ตอนที่ 24 วันแห่งความสุข
- ตอนที่ 25 เรื่องที่ยังไม่เคยรู้
- ตอนที่ 26 ความลับที่ถูกเปิดเผย
- ตอนที่ 27 Special Hero 1
- ตอนที่ 28 Special Hero 2
- ตอนที่ 29 Hero Diary Secret : ไดอารี่ของฮีโระ Part 1
- ตอนที่ 30 Hero Diary Secret : ไดอารี่ของฮีโระ Part 2
- ตอนที่ 31 Hero Diary Secret : ไดอารี่ของฮีโระ Part 3
- ตอนที่ 32 Hero Diary Secret : ไดอารี่ของฮีโระ END 👈
>>> The secret of memory : วันวานกับความทรงจำ <<<
................................................................................................................................................................................
นิยายรักหวานแหวว โดย : Pk.Sunfany
Facebook Fan : https://www.facebook.com/sunksongg
